sectionOne-bg
sectionOne-bg
sectionOne-bg
sectionOne-bg

Bir sağlık profesyoneli misiniz?

Bu site yalnızca gastrik ve/veya gastroözofageal bileşke kanserlerinin yönetimi ile ilgilenen sağlık profesyonelleri için hazırlanmıştır.

Bu web sitesi, Astellas Pharma Ltd. tarafından finanse edilip geliştirilen, eğitici bir bilimsel kaynaktır.
MAT-TR-NON-2025-00040  Ekim 2025

sectionOne-bg_image
sectionOne-bg_image

Metastatik gastrik kanserdeki 

HEDEFE YÖNELİK YENİ BİYOBELİRTEÇLERİ 

KEŞFEDİN

KEŞFETMEK İÇİN KAYDIRIN
cloud image
cloud image

Hedefe yönelik yeni biyobelirteçler, metastatik gastrik kanserdeki tedavi seçeneklerinin belirlenmesinde önemli rol oynayabilir.

 

Metastatik gastrik kanserdeki hedefe yönelik yeni biyobelirteçleri keşfetmeye buradan başlayın.
landscape_image
landscape_image

Gastrik Kanserdeki Biyobelirteçler

AŞAĞIDAKİ SEÇENEKLERDEN BİRİNİ SEÇİN

CLDN18.2=Klaudin18.2; FGFR2b=fibroblast büyüme faktörü reseptörü 2b; HER2=insan epidermal büyüme faktörü reseptörü 2; MSI=mikrosatellit instabilitesi; PD-L1=programlanmış ölüm-ligandı 1.

KARŞILANMAMIŞ BİR İHTİYAÇ

Son yıllardaki ilerlemelere rağmen, gastrik/gastro-özofageal (G/GEJ) kanserlerde hala karşılanması gereken kritik ihtiyaçlar vardır.

 


mGK'nin 5 yıllık sağkalım oranı ABD'de* (~%6) genel global† orana (≤%10) kıyasla daha düşüktür.1-3

 

*ABD SEER 18 bölge (2011-2017), uzak metastazları olan gastrik kanser.2,3
†Global sağkalım verileri (2018), evre IV gastrik kanser.1

 

2022 yılında ABD'de yaklaşık 26.400 yeni G/GEJ kanseri vakasının teşhis edileceği ve bunların %62'sinin muhtemelen ileri‡ evre hastalık olacağı tahmin edilmektedir.2,3

 

‡NCCN Kılavuzlarında* açıklanan TNM evreleme sınıflandırmasına göre lokal olarak ilerlemiş (evre II ve III) ve metastatik (evre IV) gastrik/GEJ kanseri.4


ABD'de, tanı anında ileri evre hastalığı olan hastaların %50'sinden azı mGK için ikinci basamak tedavi aldığından, muhtemelen sonuçları kötü olacaktır.4,6


   

 

2020'de dünya çapında 1 milyondan fazla yeni G/GEJ kanseri vakasına tanı konmuştur, bu durum G/GEJ kanserini en çok tanı konan 5.
kanser yapmaktadır.5

 

 

 

 


G/GEJ kanserleri nedeniyle 2020 yılında dünya çapında 769.000'den fazla kişi hayatını kaybetmiştir, bu durum G/GEJ kanserini en ölümcül 4. kanser yapmaktadır.5

 

4th most
4th most

Yeni biyobelirteçler ortaya çıktıkça, mG/GEJ kanserinde daha fazla hedefe yönelik tedavi fırsatı doğmaktadır.

 

YENİ ORTAYA ÇIKAN BİYOBELİRTEÇLER

mG/GEJ kanseri olan hastaların daha önce tanımlanmamış alt gruplarının belirlenmesine yardımcı olur

  • CLDN18.2 (Klaudin18.2) , sıkı bağlantı noktalarının bir bileşeni olarak, hücreden hücreye epitel adezyonunda ve selektif bariyer özelliklerinin düzenlenmesinde kritik bir role sahiptir7-10
  • FGFR2b (fibroblast büyüme faktörü reseptörü 2b), mitogenez, diferansiyasyon, hücre proliferasyonu, anjiyogenez ve invazyon gibi çeşitli hücresel davranışlara ve hücresel proseslere aracılık eden bir transmembran sinyal yolağı olan FGFR2'nin bir birleşme varyantıdır11-12

BİLİNEN BİYOBELİRTEÇLER

 

klinik kararları yönlendirmek için kullanılır:

  • HER2 (insan epidermal büyüme faktörü reseptörü 2), hücre döngüsünün kontrolsüz bir şekilde ilerlemesine, hücre bölünmesi ve proliferasyonuna, motilitiye, invazyona ve adezyona yol açan aşağı akış sinyallerinin aktivasyonu ile ilişkilidir.13
  • MSI (mikrosatellit instabilitesi), genomik instabilite ile ilişkili mikrosatellit dizilerindeki somatik değişikliklerle karakterizedir11-14
  • PD-L1 (programlanmış ölüm ligandı 1), immün kontrol noktası reseptörü PD-1'e (programlanmış ölüm hücresi proteini 1) bağlanarak tümörlerin immün takipten kaçmasını sağlayabilir15


Yeni ortaya çıkan ve bilinen biyobelirteçlerin çoğu, IHC gibi standart, yaygın olarak kabul gören testler kullanılarak saptanabilir.

YENİ ORTAYA ÇIKAN BİYOBELİRTEÇLER

CLDN18.2:
IHC16§

FGFR2b:
IHC, NGS17,18§||

§Ekspresyon, IHC ve PCR testlerini kullanır;4,16,17 amplifikasyon ISH ve NGS testlerini kullanır.4,18,19

II IHC, FGFR2b aşırı ekspresyonunu saptar; NGS, ctDNA ile FGFR2 gen amplifikasyonunu saptar.17,18

BİLİNEN BİYOBELİRTEÇLER

PD-L1:
IHC4§¶

HER2:
IHC, ISH, NGS4,19§*

MSI/MMR:
PCR, NGS/IHC4§

IHC=immünohistokimya; ctDNA=dolaşımdaki tümör DNA'sı; ISH=in situ hibridizasyon; MMR=uyumsuzluk onarımı; NGS=yeni nesil dizileme;

§Ekspresyon, IHC ve PCR testlerini kullanır;4,16,17 amplifikasyon ISH ve NGS testlerini kullanır.4,18,19

Çeşitli tanı testleri.20

#Diğer ISH yöntemleri (FISH=floresan ISH; SISH=gümüş ISH; CISH=kromojenik ISH; DDISH=çift renkli çift hapten ISH).19



Yeni ortaya çıkan hedefe yönelik biyobelirteçler, mG/GEJ de bulunan mevcut biyobelirteçlerle kıyaslandığında oldukça yaygındır.
 

Seçili çalışmalardan elde edilen biyobelirteç prevalans tahminleri aşağıda bildirilmiştir. Prevalans verileri, tümör heterojenitesi, hasta popülasyonundaki farklılıklar, klinik çalışma metodolojisi ve kullanılan tanı testleri nedeniyle çalışmalar arasında değişiklik gösterebilir.13,21–23

 

YENİ ORTAYA ÇIKAN HEDEFE YÖNELİK BİYOBELİRTEÇLER

CLDN18.221
(yüksek ekspresyon)**

%36

FGFR2b22
(pozitif)

%30

**Tümör hücrelerinin ≥%75'inde IHC ile 2+/3+ boyanma.21

BİLİNEN BİYOBELİRTEÇLER

PD-L123,24
(multipl faktör nedeniyle değişken)††

CPS ≥ 1: %67–73
CPS ≥5:%29-31
CPS ≥10:%16-18

 

HER213
(pozitif)

%22

MSI25
(MSI yüksek)

%4

CPS=kombine pozitif skor.

††Çeşitli CPS eşiklerinde PD-L1 prevalansı halen araştırılmaktadır. Veriler randomize kontrollü bir çalışmadan ve gerçek yaşam retrospektif bir tıbbi kayıt çalışmasından alınmıştır.23,24

 

Hedeflenebilir biyobelirteç buluşlarının zaman çizelgesi26–30


2021 yılında ASCO, gastrointestinal kanserde moleküler profillemeyi yılın gelişmesi olarak kabul etmiştir.

CLDN18.2

FGFR2b biomarker.

CLDN18.2

CDN18.2, mG/GEJ kanserli hastalarda daha fazla bilgi edinilmesine yardımcı olabilecek yeni bir biyobelirteçtir.10,31



Klaudinler bir transmembran protein ailesidir7,29:

Klaudinler, hücreler arasındaki molekül akışının kontrolünde rol oynayan epitelyal ve endotelyal sıkı bağlantı noktalarının önemli bir bileşenidir.7,9

Klaudinler vücudun her yerinde bulunur, ancak CLDN18'in iki spesifik izoformu belirli doku tiplerinde bulunur7,29:

  • CLDN18.2 normal, sağlıklı gastrik epitel hücrelerinde baskın izoformdur.
  • CLDN18.1 normal, sağlıklı akciğer dokusunda baskın izoformdur.

 

Preklinik çalışmalar, gastrik tümörler geliştikçe CLDN18.2'nin antikorlara daha açık ve erişilebilir hale gelebileceğini göstermiştir.7,32,33

SAĞLIKLI DOKUDA SINIRLI

 

CLDN18.2 in healthy gastric epithelial cells.
CLDN18.2 in healthy gastric epithelial cells.

 

Gastrik epitel hücrelerinde CLDN18.2 tipik olarak sıkı bağlantı noktaları supramoleküler kompleksine gömülü durumdadır.7,9,33

Selektif bariyer özelliklerini düzenlemeye ve hücreden hücreye epitelyal adezyonuna katkıda bulunur.7–10

TÜMÖROGENEZDE AÇIĞA ÇIKAN

 

CLDN18.2 exposure during tumorigenesis.
CLDN18.2 exposure during tumorigenesis.



Malign transformasyon polarite bozulmalarına ve yapı kaybına yol açar.32,33 Sonuç olarak, CLDN18.2 antikorlara daha açık ve erişilebilir hale gelebilir.7,32,33

TRANSFORMASYON SIRASINDA KORUNAN

CLDN18.2 presence throughout malignant transformation.
CLDN18.2 presence throughout malignant transformation.

 

CLDN18.2'nin varlığı hem primer tümör bölgesinde hem de metastatik hastalıkta malign transformasyon sırasında korunur.7,32


Gastrik epitel hücreleri dışındaki sağlıklı dokularda bulunmamasına rağmen, CLDN18.2 özofagus, pankreas, akciğer ve over tümörlerinde de aşırı eksprese edilebilir.7

CLDN18.2 varlığının saptanması daha önce tanımlanmamış bir hasta popülasyonunu tanımlar.

 

mG/GEJ kanserlerinin yaklaşık %70'i CLDN18.2 (herhangi bir seviyede) eksprese ederken, son çalışmalar mG/GEJ hastalarının yaklaşık %36'sının CLDN18.2 pozitif (yüksek ekspresyon) olduğunu göstermiştir.21

  • Yüksek ekspresyon: Tümör hücrelerinin ≥%75'inde 2+/3+ IHC boyanması21
  • mG/GEJ biyobelirteçleri arasında CLDN18.2+ çok yaygındır
  • CLDN18.2, diğer birçok biyobelirteç gibi standart IHC boyama yöntemleriyle saptanabilir16

 

CLDN18.2+ (yüksek ekspresyon) olan mG/GEJ kanserli hastaların çok azında diğer biyobelirteçler açısından da sonuçlar pozitiftir.21

CLDN18.2 ile diğer biyobelirteçler arasındaki ilişki değerlendirildiğinde, veriler sınırlı bir örtüşme olduğunu göstermektedir.

  • Tek kurumda gerçekleştirilen bir gerçek yaşam çalışmasında*, CLDN18.2+ (yüksek ekspresyon) numuneleri aşağıdaki biyobelirteçler açısından da pozitif bulunmuştur21:



* Çalışma popülasyonu, 117'sinde CLDN18.2'nin yüksek düzeyde eksprese edildiği 350 mG/GEJ kanserli beyaz hasta ile sınırlıdır. FGFR2b bu çalışmada değerlendirilmemiştir.

 

CLDN18.2 hem diffüz tip tümörlerde hem de intestinal tip tümörlerde eksprese edilir.16

  • ABD ve diğer Batı ülkelerinde daha sık görülen diffüz histolojiye sahip tümörler, intestinal histolojiye sahip olanlara göre daha kötü prognozla ilişkilidir34


FGFR2b
fibroblast büyüme faktörü reseptörü 2b

FGFR2b biomarker.

FGFR2b

FGFR2b, mG/GEJ kanserli hastaların bir alt kümesini tanımlamak için başka bir yol sunan yeni bir biyobelirteçtir12


FGFR sinyalinin birçok biyolojik süreçte rolü vardır aynı zamanda kanserin nasıl gelişebileceği hakkında da bilgiler sunar.35,36

  • FGFR2 (Fibroblast büyüme faktörü reseptörü 2) normal hücre gelişiminde rolü olan bir reseptör tirozin kinazdır36
  • FGFR2b birleşme varyantı, tümörlerin büyümeye başlayabileceği çeşitli epitel hücre tiplerinde eksprese edilir (pankreas, meme, endometriyal, servikal, akciğer ve kolorektal kanserler dahil)36,37
  • FGRF2b, daha yüksek T evresi (tümörün boyutu ve yakındaki dokuya yayılımı) ve daha yüksek N evresi (lenf düğümü metastaz derecesi) ile ilişkili olabilir35,38

 

FGFR2b pozitifliği mG/GEJ kanserlerinin %30'unda görülebilir.22


FGFR2b pozitifliği: aşırı ekspresyon (IHC) ve/veya ctDNA ile gen amplifikasyonu (NGS)

 

FGFR2b aşağıdaki testler kullanılarak saptanabilir:17,18

  • IHC kullanılarak FGFR2b aşırı ekspresyonu17
  • NGS kullanılarak ctDNA ile FGFR2 gen amplifikasyonu17,18

 

HER2
insan epidermal büyüme faktörü reseptörü 2

HER2 biomarker.

HER2

HER2, mG/GEJ kanserinde klinik kararları yönlendirmek için kullanılan ilk biyobelirteçtir11



HER2 (insan epidermal büyüme faktörü reseptörü 2), mG/GEJ kanserinde aşırı eksprese edilen ve/veya amplifiye edilen bir reseptör-tirozin kinazdır.11

HER2, hücre büyümesi ve farklılaşmasına yol açan sinyal yolaklarında yer alan bir proto-onkogendir.19

  • Çalışmalar HER2'nin kolorektal, over, prostat, akciğer, mide ve gastro-özofageal tümörler dahil olmak üzere çeşitli kanserlerde mevcut olduğunu göstermiştir19
  • HER2 aşırı eksprese edildiğinde ve/veya amplifiye edildiğinde, kontrolsüz hücre büyümesine ve tümörogeneze yol açabilir13:

    • Ancak, gen amplifikasyonuna yol açan mekanizmalar büyük ölçüde bilinmemektedir39

 

İleri evre G/GEJ kanserlerinin %22'sinde HER2 pozitifliği bildirilmiştir.13


HER2 pozitifliği: aşırı ekspresyon (IHC3+) ve/veya gen amplifikasyonu (FISH pozitif)


HER2, IHC, ISH yöntemleri ve NGS ile saptanabilir ve genellikle intestinal tip tümörlerle daha çok ilişkilendirilir.4,13,19*

  • Kılavuzlar, ekspresyon 2+ (şüpheli) olduğunda IHC ile başlanmasını ve ardından ISH yöntemlerinin kullanılmasını önermektedir4

    • ISH yöntemleri arasında floresan in situ hibridizasyon (FISH), gümüş in situ hibridizasyon (SISH), kromojenik in situ hibridizasyon (CISH), çift renkli çift hapten in situ hibridizasyon (DDISH) yer almaktadır4,19
  • Pozitif (3+) veya negatif (0 veya 1+) IHC sonuçları, IHC yoluyla daha fazla test yapılmasını gerektirmez4


*İlk olarak IHC/ISH düşünülmeli, ardından uygun durumlarda ek NGS testi yapılmalıdır.4

MSI
mikrosatellit instabilitesi

MSI biomarker.

MSI

MSI/MMR, mG/GEJ kanseri de dahil olmak üzere çok çeşitli solid tümör tiplerinde bulunabilen bilinen bir biyobelirteçtir14



MSI, genomik instabilite ve tümör gelişimine duyarlılığın artması ile ilişkilidir.11

Mikrosatellitler, DNA'da tekrar eden nükleotid dizileridir.14

  • Mikrosatellit instabilitesi (MSI), DNA uyumsuzluk onarım (MMR) sistemi uygun şekilde fonksiyon görmediğinde oluşur14:

    • Bu kayıp, DNA'nın normal onarımını ve düzeltilmesini engelleyerek yanlış eşleşmelerin oluşmasına yol açar14
    • MMR proteinleri kanserde en sık mutasyona uğrayan genlerdir14
  • Stabil olmayan mikrosatellitlerin ≥%30 oranında eksprese edildiği tümörler MSI yüksek (MSI-H) olarak adlandırılırken, %10-29 ekspresyona sahip tümörler MSI düşük olarak kabul edilir11
  • MSI en sık kolorektal kanser, mide kanseri ve endometriyal kanserde bulunur, ancak diğer birçok kanser türünde de görülebilir14

 


MSI-H, mG/GEJ kanserlerinin %4'ünde bildirilmiştir.25




MSI/MMR saptanırken tipik olarak kullanılan çeşitli yöntemler mevcuttur.4

  • MSI gen ekspresyonu PCR tabanlı moleküler testler ve NGS aracılığıyla saptanabilir.
  • MMR protein ekspresyonu IHC ile analiz edilebilir

PD-L1
programlanmış ölüm ligandı 1

PDL1 biomarker.

PD-L1

PD-L1, mG/GEJ kanserinde klinik karar verme sürecinde kullanılan bir biyobelirteçtir.28



PD-L1 (programlanmış ölüm-ligandı 1), çeşitli tümör hücreleri ve/veya immün hücreler üzerinde eksprese edilebilen bir transmembran proteinidir.40

  • PD-1'e bağlandığında, PD-L1 bir T-hücresi inhibitör molekülü olarak hareket ederek immün hücre kaçışına, dolayısıyla da tümör hücresinin sağkalımına yol açar40
  • PD-L1 ekspresyonu akciğer, kolon, over ve gastrik kanserler de dahil olmak üzere çeşitli tümörlerde saptanmıştır41
  • Bununla birlikte, hücresel ekspresyon prosesi tüm vücutta her zaman aynı olmayabilir20

    • Çeşitli çalışmalar, primer tümör ile metastatik lezyonda PD-L1 seviyelerinin uyumsuz olduğunu göstermiştir20

 

PD-L1 prevalansı çeşitli çalışmalarda çeşitli pozitiflik eşikleri için rapor edilmiştir23,34*†:


*Çalışma popülasyonu, bir platin ve floropirimidin ile birinci basamak tedaviden sonra hastalık progresyonu yaşayan lokal olarak ilerlemiş veya mG/GEJ kanserli 592 hasta ile sınırlıdır.24
†Çalışmada, primer olarak metastatik olmayan gastrik adenokarsinomu olan Alman hastalardan alınan tedavi uygulanmamış biyopsilerden elde edilen 56 numune analiz edilmiştir.23

 

  • Prevalanstaki farklılıklar, tümör heterojenitesi ve klinik çalışma metodolojisi (hasta popülasyonundaki farklar, boyama teknikleri, skorlama algoritmaları ve tanı testleri dahil) gibi çeşitli faktörlere bağlı olabilir20,42
  • PD-L1 immün yanıttaki değişikliklerden etkilendiğinden, ekspresyon seviyeleri hastalık progresyonu sırasında da değişiklik gösterebilir20

ÖZET

mG/GEJ kanserinde hedefe yönelik biyobelirteçler, hastaya özel tedavi seçeneklerinin belirlenmesine destek olur4,43

 

mG/GEJ kanserine yönelik kılavuzlar, hastalar için izlenecek yolun belirlenmesine yardımcı olmak için biyobelirteçlerin kullanımını desteklemektedir.4,43

  • CSCO Kılavuzları, klinik olarak anlamlı biyobelirteçleri saptamak için immünohistokimya (IHC) ve in situ hibridizasyon (ISH) kullanılmasını önermektedir43
  • Onkolojide NCCN Klinik Uygulama Kılavuzları (NCCN Guidelines®), tanı sırasında biyobelirteç testi yapılmasını ve kapsamlı biyobelirteç testi yapılmasını önermektedir4

Biyobelirteç testleri, daha fazla biyobelirteç keşfedildikçe mG/GEJ kanseri hakkında daha fazla bilgi sağlar.

  • Standart IHC boyanma yöntemleri çok çeşitli yeni ve bilinen biyobelirteçleri saptayabilir

    • IHC, CLDN18.2, FGFR2b, HER2, MMR'ı saptayabilir.4,16,17
    • mG/GEJ kanserinde, belirli biyobelirteçleri saptamak için başka test yöntemleri kullanılabilir, örneğin: FGFR2 için NGS, HER2* için ISH/NGS ve MSI için PCR/NGS4,17-19

      • *İlk olarak IHC/ISH düşünülmeli, ardından uygun durumlarda ek NGS testi yapılmalıdır.4

  • Çeşitli klinik çalışmalarda, biyobelirteç testleri yeni ortaya çıkan biyobelirteçlerin yüksek prevalansını ortaya koymuştur

    • mG/GEJ hastalarının %36'sı CLDN18.2 pozitif (yüksek ekspresyon) olarak bulunmuştur21
    • mG/GEJ kanserlerinin %30'unda FGFR2b pozitifliği görülmüştür22
  • Bilinen biyobelirteçlerin prevalansı çeşitli çalışmalarda şu şekilde rapor edilmiştir:

    • İleri evre G/GEJ kanserlerinin %22'sinde HER2 pozitifliği13
    • mG/GEJ kanserlerinin %4'ünde MSI-H25
    • Çeşitli pozitiflik eşiklerinde PD-L1: %67-73 CPS ≥1, %29-31 CPS ≥5 ve %16-18 CPS ≥1023,24

Biyobelirteç araştırmaları devam ettikçe, hasta popülasyonuna bakış açımızı genişletmekte, mG/GEJ kanseri tablosu hakkında daha fazla bilgi ortaya çıkmakta ve klinik kararların yönlendirilmesine yardımcı olmaktadır.

4th_most
4th_most


Bir sorunuz var ise aşağıdaki
butona tıklayarak medikal
ekibimize sorabilirsiniz.

 

TIKLAYINIZ

REFERANSLAR

  1. Casamayor M, Morlock R, Maeda H, Ajani J. Targeted literature review of the global burden of gastric cancer. Ecancermedicalscience (Epub) 11-26-2018.
  2. American Cancer Society. Cancer Facts & Figures 2022. https://www.cancer.org/content/dam/cancer-org/research/ cancer-facts-and-statistics/annual-cancer-facts-and-figures/2022/2022-cancer-facts-and-figures.pdf. Son erişim: 01-12-2022.
  3. National Cancer Institute. Surveillance, Epidemiology, and End Results Program. Cancer stat facts: stomach cancer. https://seer.cancer.gov/statfacts/html/stomach.html. Son erişim: 07-23-2021.
  4. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology (NCCN Guidelines®) for Gastric Cancer V.2.2022. © National Comprehensive Cancer Network, Inc. 2022. izni ile referanslandırılmıştır. Bütün hakları saklıdır. Son erişim: 01-12-2022.
  5. Sung H, Ferlay J, Siegel RL, et al. Global cancer statistics 2020: GLOBOCAN estimates of incidence and mortality worldwide for 36 cancers in 185 countries. CA Cancer J Clin 2021;71(3):209-49.
  6. Barzi A, Hess LM, Zhu YE, et al. Real-world outcomes and factors associated with the second-line treatment of patients with gastric, gastroesophageal junction, or esophageal adenocarcinoma. Cancer Control (Epub) 05-06-2019.
  7. Sahin U, Koslowski M, Dhaene K, et al. Claudin-18 splice variant 2 is a pan-cancer target suitable for therapeutic antibody development. Clin Cancer Res 2008;14(23):7624-34.
  8. Dottermusch M, Kruger S, Behrens HM, Halske C, Rocken C. Expression of the potential therapeutic target claudin-18.2 is frequently decreased in gastric cancer: results from a large Caucasian cohort study. Virchows Arch 2019;475(5):563-71.
  9. Coati I, Lotz G, Fanelli GN, et al. Claudin-18 expression in oesophagogastric adenocarcinomas: a tissue microarray study of 523 molecularly profiled cases. Br J Cancer 2019;121(3):257-63.
  10. Li J, Zhang Y, Hu D, Gong T, Xu R, Gao J. Analysis of the expression and genetic alteration of CLDN18 in gastric cancer. Aging (Albany NY) 2020;12(14):14271-84.
  11. Matsuoka T, Yashiro M. Biomarkers of gastric cancer: current topics and future perspective. World J Gastroenterol 2018;24(26):2818-32.
  12. Ahn S, Lee J, Hong M, et al. FGFR2 in gastric cancer: protein overexpression predicts gene amplification and high H- index predicts poor survival. Mod Pathol 2016;29(9):1095-103.
  13. Van Cutsem E, Bang YJ, Feng-Yi F, et al. HER2 screening data from ToGA: targeting HER2 in gastric and gastroesophageal junction cancer. Gastric Cancer 2015;18(3):476-84.
  14. Baudrin LG, Deleuze JF, How-Kit A. Molecular and computational methods for the detection of microsatellite instability in cancer. Front Oncol (Epub) 12-12-2018.
  15. Kawazoe A, Shitara K, Kuboki Y, et al. Clinicopathological features of 22C3 PD-L1 expression with mismatch repair, Epstein-Barr virus status, and cancer genome alterations in metastatic gastric cancer. Gastric Cancer 2019;22(1):69-76.
  16. Sahin U, Tureci O, Manikhas G, et al. FAST: a randomised phase II study of zolbetuximab (IMAB362) plus EOX versus EOX alone for first-line treatment of advanced CLDN18.2-positive gastric and gastro-oesophageal adenocarcinoma. Ann Oncol 2021;32(5):609-19.
  17. Catenacci DVT, Tesfaye A, Tejani M, et al. Bemarituzumab with modified FOLFOX6 for advanced FGFR2-positive gastroesophageal cancer: FIGHT Phase III study design. Future Oncol 2019;15(18):2073-82.
  18. Jogo T, Nakamura Y, Shitara K, et al. Circulating tumor DNA analysis detects FGFR2 amplification and concurrent genomic alterations associated with FGFR inhibitor efficacy in advanced gastric cancer. Clin Cancer Res 2021 ;27(20):5619-27.
  19. Abrahao-Machado LF, Scapulatempo-Neto C. HER2 testing in gastric cancer: an update. World J Gastroenterol 2016;22(19):4619-25.
  20. Meng X, Huang Z, Teng F, Xing L, Yu J. Predictive biomarkers in PD-1/PD-L1 checkpoint blockade immunotherapy. Cancer Treat Rev 2015;41(10):868-76.
  21. Pellino A, Brignola S, Riello E, et al. Association of CLDN18 protein expression with clinicopathological features and prognosis in advanced gastric and gastroesophageal junction adenocarcinomas. J Pers Med (Epub) 10-26-2021.
  22. Ooki A, Yamaguchi K. The beginning of the era of precision medicine for gastric cancer with fibroblast growth factor receptor 2 aberration. Gastric Cancer 2021 ;24(6):1169-83.
  23. Schoemig-Markiefka B, Eschbach J, Scheel AH, et al. Optimized PD-L1 scoring of gastric cancer. Gastric Cancer 2021 ;24(5):1115-22.
  24. Fuchs CS, Ozguroglu M, Bang YJ, et al. Pembrolizumab versus paclitaxel for previously treated PD-L1-positive advanced gastric or gastroesophageal junction cancer: 2-year update of the randomized phase 3 KEYNOTE-061 trial. Gastric Cancer (Epub) 09-01-2021.
  25. Fuchs CS, Doi T, Jang RW, et al. Safety and efficacy of pembrolizumab monotherapy in patients with previously treated advanced gastric and gastroesophageal junction cancer: phase 2 clinical KEYNOTE-059 trial. JAMA Oncol 2018;4(5):e180013. Erratum in: JAMA Oncol 2019;5(4):579.
  26. Schechter AL, Stern DF, Vaidyanathan L, et al. The neu oncogene: an erb-B-related gene encoding a 185,000-Mr tumour antigen. Nature 1984;312(5994):513-6.
  27. Thibodeau SN, Bren G, Schaid D. Microsatellite instability in cancer of the proximal colon. Science 1993;260(5109):816-9.
  28. Freeman GJ, Long AJ, Iwai Y, et al. Engagement of the PD-1 immunoinhibitory receptor by a novel B7 family member leads to negative regulation of lymphocyte activation. J Exp Med 2000;192(7):1027-34.
  29. Niimi T, Nagashima K, Ward JM, et al. Claudin-18, a novel downstream target gene for the T/EBP/NKX2.1 homeodomain transcription factor, encodes lung- and stomach-specific isoforms through alternative splicing. Mol Cell Biol 2001;21(21):7380-90.
  30. Matsunobu T, Ishiwata T, Yoshino M, et al. Expression of keratinocyte growth factor receptor correlates with expansive growth and early stage of gastric cancer. Int J Oncol 2006;28(2):307-14.
  31. Arnold A, Daum S, von Winterfeld M, et al. Prognostic impact of Claudin 18.2 in gastric and esophageal adenocarcinomas. Clin Transl Oncol 2020;22(12):2357-63.
  32. Rohde C, Yamaguchi R, Mukhina S, Sahin U, Itoh K, Tureci O. Comparison of Claudin 18.2 expression in primary tumors and lymph node metastases in Japanese patients with gastric adenocarcinoma. Jpn J Clin Oncol 2019;49(9):870-6.
  33. Tureci O, Sahin U, Schulze-Bergkamen H, et al. A multicentre, phase Ila study of zolbetuximab as a single agent in patients with recurrent or refractory advanced adenocarcinoma of the stomach or lower oesophagus: the MONO study. Ann Oncol 2019;30(9):1487-95.
  34. Bickenbach K, Strong VE. Comparisons of gastric cancer treatments: east vs. west. J Gastric Cancer 2012;12(2):55-62. Erratum in: J Gastric Cancer 2012;12(4):262.
  35. Azoury SC, Reddy S, Shukla V, Deng CX. Fibroblast growth factor receptor 2 (FGFR2) mutation related syndromic craniosynostosis. Int J Biol Sci 2017;13(12):1479-88.
  36. Kurban G, Ishiwata T, Kudo M, Yokoyama M, Sugisaki Y, Naito Z. Expression of keratinocyte growth factor receptor (KGFR/FGFR2 lllb) in human uterine cervical cancer. Oncol Rep 2004;11(5):987-91.
  37. Matsuda Y, Ueda J, Ishiwata T. Fibroblast growth factor receptor 2: expression, roles, and potential as a novel molecular target for colorectal cancer. Patholog Res Int (Epub) 06-04-2012.
  38. National Cancer Institute. NCI dictionary of cancer terms: TNM staging system, https://www.cancer.gov/ publications/dictionaries/cancer-terms/def/tnm-staging-system. Son erişim: 09-07-2021.
  39. Vicario R, Peg V, Morancho B, et al. Patterns of HER2 gene amplification and response to anti-HER2 therapies. PLoS One (Epub) 06-15-2015.
  40. Wu Y, Chen W, Xu ZP, Gu W. PD-L1 distribution and perspective for cancer immunotherapy-blockade, knockdown, or inhibition. Front Immunol (Epub) 08-27-2019.
  41. Qing Y, Li Q, Ren T, et al. Upregulation of PD-L1 and APE1 is associated with tumorigenesis and poor prognosis of gastric cancer. Drug Des Devel Ther 2015;9:901-9.
  42. Janjigian YY, Shitara K, Moehler M, et al. First-line nivolumab plus chemotherapy versus chemotherapy alone for advanced gastric, gastro-oesophageal junction, and oesophageal adenocarcinoma (CheckMate 649): a randomised, open-label, phase 3 trial. Lancet 2021;398(10294):27-40.
  43. Wang FH, Zhang XT, Li YF, et al. The Chinese Society of Clinical Oncology (CSCO): Clinical guidelines for the diagnosis and treatment of gastric cancer, 2021. Cancer Commun (Lond) 2021 ;41 (8):747-95.



GERİ